2022 – Tollensstraat
While I look at the sky
Quinda Verheul
In het werk van Quinda Verheul zie je vaak een fascinatie terug voor berglandschappen, openpit mijnen en zand. De processen die ervoor nodig zijn om bergen op te blazen en dezen materialen te winnen voor ons gebruik. De mijnen zijn een krater, misschien ook wel een litteken. Esthetisch bijna een vorm van Land – Art.
Quinda kwam erachter dat goud uit de ruimte komt. Meteoriet/asteroïde inslagen brengen goud, dat vond ze iets fascinerends. Het idee dat goud zich daarbuiten ergens bevindt. Dat er door explosies en de hitte gassen ontstaan en er dus metaal achtige gesteente in de ruimte rondzwerven..
Voor RORO maakt Quinda dus zo’n asteroïde. Met gouden poeltjes die kijken naar de hemel.
RORO nodigde de Rotterdamse dichter Peer Hommel uit om een gedicht te schrijven, geïnspireerd op het werk van Quinda Verheul. Het resultaat droeg zij voor tijdens de opening:
SUPERNOVA
als ik in het diepste van mijn massa vuren stook
warmer dan alle bosbranden die je ooit
in zwarte schermen hebt gezien
en ik eindelijk zwaar genoeg ben
zwaarder dan de zon die je zo graag
op je schouders dragen zou
verbrand je niet
zwaar genoeg
groter dan de lucht die ons omvat ben ik
ik trek mijn knieën in tot het kleinste vacuüm
waar ik barst
al was het
speciaal voor jou om mij te vinden
en ik was overal
ze vonden allemaal
dat er gezocht moest worden
dus werd er gezocht
koortsachtig de handen beslagen met eelt
zweet op knokkels en voorhoofden
maar
ik was er al
in het diepste van je meest troebele water
aarde
sterrenstof blijkt onverwacht
onbetaalbaar
probeer te drijven als je licht bent
als je helder ziet dan vind je impact
goud
Peer Hommel
Fotografie: Jacqueline Fuijkschot
Fotografie onthulling: Johannes Odé
