2021 – Gerard Scholtenstraat
Lellebel
Noortje Stortelder
Het werk van Noortje ontstaat (net als bij de oorspronkelijke surrealisten), vanuit een terugkerende droom en hypersensatie. In haar werk gebruikt ze vaak fotografie en film als basis, maar ze denkt sculpturaal. Als een digitale beeldhouwer bewerkt ze haar beelden, laag voor laag. Volgens Noortje is onze realiteit ook gelaagd en complex. Ze weet niet altijd wat haar eigen realiteit is. Uit die verwarring ontstaat haar werk.
Voor RORO speelde Noortje ook met realiteit en verwarring en onderzocht ze de ‘Lellebel’. Ze heeft de lijn van haar digitale collages weten door te zetten naar een surrealistisch, integer, driedimensionaal kunstwerk.
RORO nodigde de Rotterdamse dichter Peer Hommel uit om een gedicht te schrijven, geïnspireerd op het werk van Noortje Stortelder. Het resultaat droeg zij voor tijdens de opening:
Lellebel
als je goed kijkt zie je ze, een fractie
van wat overblijft na het kraken van
de hoge noot, zo veelal bezongen
in kroegen en barretjes
trek je wel je schoenen uit voor je
de bar op klimt, lieverd
Als je goed voelt, merk je
dat ook een zinken huid
warmte geleid
en uitstraalt soms
als je aait of
dat wel zou willen, misschien
Als je goed zoekt, vind je
dat ook de luide dames en heren
van de hete nachten en vroege uren
eens een kruk besteigen waar
zij vastgenageld raken
in het metalen zijn
van gehard gezelligheid
En zich weer herpakken gauw
want zo gaat dat samen
dit is m’n lievelingsnummer
zet ‘m eens wat harder dan
mag jij bij mij op schoot
er is hier plek voor
vingers en knieën en billen
En tassen met flessen wijn
en gesprekken en kusjes
niet teveel gezeik, je moet
wel goed luisteren
als ze wat zeggen, ze zijn
niet achterlijk dit zijn
wij allemaal
Doe mij een vuurtje
een telefoonnummertje een
visitekaartje of een foto van je wang
de rest ben ik morgen toch vergeten
weet jij de tekst nog
je moet niet zo schreeuwen
ik zit naast je
Lellebel
Peer Hommel
Fotografie: Johannes Odé
Foto 5 t/m 7: Jacqueline Fuijkschot
